Ontwikkelen; jezelf ont-wikkelen.

Wanneer je jezelf ontwikkelt, groeit, 

ont-wikkel je iets in jezelf dat graag gezien of ontdekt wil worden.

Soms is het spannend om een bepaald deel van jezelf te laten zien. 

Om naar buiten te brengen waar je voor staat. 

Het kan een gevoel van angst oproepen. 

Angst, omdat je bang bent voor de mogelijke reacties.
Een gevoel van angst, omdat je bang bent voor wat anderen wellicht van je vinden.

Maar vergeet niet:

Wanneer je jezelf bewust wordt van wat je beperkt, wanneer je de angst voelt opkomen, dan is dat een heel belangrijke stap!!

Door ervoor te kiezen jezelf toch te laten zien, door te gaan voor je passie en dat uit te dragen, krijg je enorm veel energie. De reden hiervan is, dat je het pad gaat lopen dat bij je hoort. Je ontdekt jezelf en de levensenergie en levensvreugde gaan stromen. Je zult jezelf dan ook niet meer zo snel tegen laten houden door wat anderen vinden.

Wanneer je jezelf stapje voor stapje kunt ontdoen van 'wikkelingen', komt er weer ruimte om te stralen. Wanneer je stukjes in jezelf ont-wikkelt, komt er ruimte voor je gaven en talenten.

Echter, wanneer jij jezelf verder en verder ont-wikkelt, kan het voorkomen dat mensen vinden dat je teveel aan jezelf denkt. Eigenlijk zijn ze bang dat ze niet meer weten wie je bent, bang om je kwijt te raken.

Het is niet gek dat er mensen zijn die zo reageren, immers; wanneer je jezelf ont-wikkelt, de gaven en talenten ruimte krijgen, de levensenergie volop gaat stromen, dan zal er altijd beweging zijn, zullen er altijd dingen veranderen. Sommige mensen lukt het om te blijven vertrouwen en zij zullen jou het beste gunnen. Anderen zullen, zoals ik hierboven schreef, wellicht angst voelen en vanuit die angst naar je reageren.

Probeer de ander niet te overtuigen.

Jij hoeft niet uit te leggen waar je voor staat en waarom. Jij hoeft niet uit te leggen hoe je tegen bepaalde zaken aankijkt. Kortom: je hoeft niet uit te leggen hoe je in het leven staat.

Het is veel belangrijker dat jij jezelf ziet. Dat je eerlijk bent naar jezelf en jezelf tijd en ruimte gunt om te worden wie je echt bent, zodat jouw leven vol liefde en blijdschap kan zijn.

Als je wordt wie je werkelijk bent, kun je stralen en dat licht is wat iedereen zo nodig heeft!!

Dus, doe je mee?
Ont-wikkel jij jezelf zodat je kunt zijn wie je in essentie bent?

Ontwikkel jij jezelf zodat er (nog) meer liefde en vreugde in je leven kan komen?
Ont-wikkel jij jezelf zodat jouw licht kan schijnen naar de mensen en de wereld om je heen?

Veel licht en liefde voor iedereen!

Synchroniciteit.

Dan ineens vallen er allerlei puzzelstukjes op hun plaats, uit het niets zo lijkt het.

Ineens gebeuren er achtereenvolgens of tegelijkertijd dingen die verband houden met elkaar.

Herkenbaar?

Aangezien toeval voor mij niet bestaat, is dit voor mij meer en meer een teken, een bevestiging dat ik de juiste richting ben ingeslagen.

Sinds spiritualiteit jaren geleden op mijn pad kwam is er veel veranderd, ben ik veranderd.

Als ik terugga in gedachten realiseer ik met steeds meer hoezeer ik gegroeid ben de afgelopen jaren.

In de loop der tijd heb ik met veel verschillende aspecten binnen het spirituele kader kennis gemaakt. Ik heb veel verschillende ervaringen opgedaan en daardoor heb ik geleerd steeds beter te voelen wat echt bij me past en wat minder.

Ook dit jaar gebeurt er veel. De ene gebeurtenis volgt de andere op. De ene keuze volgt de andere op. Steeds meer mensen die mijn passie delen komen op mijn pad. Uiteraard krijg ik ook de ene na de andere spiegel voorgehouden, waardoor ik telkens een laagje dieper mag gaan in mijn eigen proces.

Het ene na het andere puzzelstukje lijkt op zijn plek te vallen en het gaat allemaal zo natuurlijk. Het is een soort flow waarin het één heel natuurlijk overgaat in het volgende en alles op elkaar aansluit. Het ene moment gaat dat vrijwel geruisloos, een ander moment is het stormachtig, maar dat maakt niet uit; het klopt en daar gaat het om.

Telkens bevestigt dat voor mij wat ik weet en diep van binnen zo verschrikkelijk goed voel:

Dit is mijn weg, dit is mijn passie en dat wil ik heel graag delen.

Het werken met energie geeft me telkens weer het gevoel van ‘thuiskomen’ en grote glimlach op mijn gezicht.

Afgelopen vrijdag, 20 november 2015, viel er ook weer een stukje van de puzzel op zijn plaats toen ik in Driel, bij Arno van Dijk, deelnam aan de Soul Body Fusion®-workshop.

Redelijk op het laatste moment had ik mezelf opgegeven; op de een of andere manier voelde ik ‘daar moet ik zijn’, net zoals ik dat bij de Reiki-cursussen en de reis naar Montserrat had gevoeld.

Wederom werd bevestigd dat ik er goed aan had gedaan naar mijn gevoel te luisteren.

Het was een fijne, inspirerende dag. Een dag waarop ik wederom heb ervaren, gevoel en geleerd. Een dag waarop ik mooie mensen heb mogen ontmoeten en met wie ik ervaringen mocht delen.

Ik heb kennis mogen maken met een healingtechniek waar ik over had gelezen en van had gehoord, maar die verder nieuw voor mij was. Een healingtechniek die ik nu ook zelf mag en naast Reiki ga toepassen in mijn praktijk.

Soul Body Fusion® helpt je meer en meer bezieling te brengen in je lichaam en daarmee in je leven. Het helpt je je bewustzijn te vergroten, meer balans te vinden, zodat je meer in je kracht komt en meer gaat stralen. Stralen vanuit je hart.

Geïnteresseerd? Neem gerust contact met me op en ik vertel je graag meer!

Ontdekkingstocht.

Sinds ik de knoop doorhakte om een van mijn dromen, het starten van een eigen praktijk, waarheid te laten worden, ben ik aan een nieuwe ontdekkingstocht begonnen. Een leuke, spannende ontdekkingstocht met veel nieuwe inzichten, veel zaken om over na te denken en veel knopen om door te hakken.

Een nieuwe ontdekkingstocht, omdat ik met voor mij totaal nieuwe zaken geconfronteerd word, maar ook een stapje verder in de ontdekkingstocht naar mijn ware ik, omdat ik mezelf weer een beetje beter leer kennen tijdens dit proces. Ik kom weer een laagje dieper zogezegd en heb gemerkt dat ik steeds eerder patronen bij mezelf herken. Oude patronen, die me heel lang geholpen hebben, maar me nu niet meer dienen. Patronen die ik los mag laten, waar iets anders voor in de plaats komt of aan het komen is.

Soms komt er tijdens het proces een emotie, een bepaald gevoel, omhoog. In plaats van in gevecht te gaan, probeer ik het gevoel dat opkomt tegenwoordig zo vriendelijk mogelijk te begroeten. Het mag er zijn, maar hoeft me niet te beheersen. Ik luister naar wat het te vertellen heeft, maar maak vervolgens wel mijn keuze gebaseerd op wat mijn hart aangeeft.

Door het gevecht niet aan te gaan, door het gevoel niet weg te duwen, maar het juist te zien, zakt het sneller. De winst? Ik houd veel meer energie over voor hetgeen ik allemaal wil doen en graag doe!

Een onderdeel van de ontdekkingstocht die ik hier beschrijf, is het creëren van mijn website. Gelukkig krijg ik hierbij hulp van een zeer kundig man op dit gebied. Daar ben ik zeer dankbaar voor!

Tijdens het bouwen van de website waren er heel veel mogelijkheden en daarmee ontzettend veel keuzes te maken; maar het is gelukt deze keuzes telkens vanuit mijn hart, vanuit vertrouwen te maken! Stap voor stap kreeg alles meer vorm en was er zo nu en dan ineens voortschrijdend inzicht.

Inmiddels is de website nagenoeg klaar. De laatste puntjes worden op de ‘i’ gezet en dan kunnen we ‘live’. De volgende grote stap. Het is best spannend, maar ik kijk er erg naar uit dit ‘kindje’ met de wereld te mogen delen binnenkort!

Loslaten vs Vasthouden.

“Loslaten is stoppen met vasthouden”

Deze zin las ik laatst ergens en sindsdien blijft de zin in mij resoneren.

Hoe eenvoudig lijkt het als het hier zo zwart op wit staat?

Hoe lastig is het soms in de praktijk…

Of toch niet?

Is het wellicht helemaal niet ‘lastig’, maar maken wij het onszelf lastig?

Om mij heen zie ik mensen hiermee worstelen en ook voor mij is ‘loslaten’ wel een thema.

Soms voelt het of ‘vasthouden’ veel makkelijker is..

Maar is dat ook echt zo?

Kost al dat ‘vasthouden’ niet enorm veel energie?

Is ‘vasthouden’ niet het blijven volgen van het angstige stemmetje in je hoofd?

Het stemmetje dat je probeert te overtuigen van het feit dat ‘loslaten’ van hetgeen je kent, je patronen, je maniertjes,

je angsten, je alleen nog maar meer ellende zal brengen?

Maar is het niet het stemmetje dat angst is en jou alleen wil overtuigen van zijn gelijk?

Wat gebeurt er als je eens rustig gaat zitten.. Heel stil wordt en luistert.. Heel goed luistert…

Hoe stiller je wordt, hoe beter je de stem van je hart zult horen.

Wat zegt deze stem?

Spreekt je hart ook over angst en ellende?

Nee, je hart spreekt liefdevol en vol vertrouwen.

Je hart kan je vertellen hoe het echt zit.

De stem van je hart zal je steunen.

Je hart weet immers dat er deuren voor je open zullen gaan wanneer je stopt met ‘vasthouden’.

Je hart laat je zien dat je vanuit je passie mag leven, voor jezelf mag kiezen, niet bang hoeft te zijn. Dat je oude, op angst gebaseerde, overtuigingen los mag laten; ze dienen je niet meer!

Wanneer je meer en meer durft te luisteren naar de stem van je hart, ga je meer en meer loslaten.

Je volgt je hart zogezegd en laat je minder en minder leiden door de angst.

En ja.. dat is een weg van vallen, opstaan en weer doorgaan. Telkens weer…

Het vallen zal echter steeds minder pijn gaan doen en het opstaan en doorgaan zal steeds sneller en makkelijker gaan.

Het idee dat vasthouden veiligheid biedt is immers maar een illusie.

Uiteindelijk word je zo moe van het krampachtig vasthouden dat je wel moet loslaten.

We zijn echter vaak zo gericht op vasthouden dat loslaten iets beangstigends lijkt.

Maar de stroom is het leven en je mag erop vertrouwen dat het veilig is. Je mag erop vertrouwen dat je gedragen wordt en niet kopje onder zult gaan.

Het begin van een nieuw avontuur...

Zaterdag 19 september was het dan zover: de start van De Leerweg van de Ziel.

Een beetje gespannen reed ik na de middag naar Nijmegen..
Wat zou me te wachten staan? Hoe zou de samenstelling van de groep zijn waarmee ik de komende tijd ga optrekken, op ontdekkingstocht ga, ga voelen, ga ervaren, ga herinneren, ga delen?

De spanning verdween snel toen ik een stap over de drempel zette. De energie voelde goed en ik ontmoette lieve mensen. Mensen waarbij ik me direct thuis voelde.. Mensen die ook op zoek zijn, ook meer willen ontdekken, ervaren en leren. Heerlijk!

De afgelopen week werd ik enorm uitgedaagd. Ik voelde me zwaar en grieperig. Diverse stormen kwamen voorbij... 
Gisterenmiddag daar in die ruimte in Nijmegen waar we met z'n allen zaten, sijpelde het allemaal weg. Vol energie en met een enorme glimlach op mijn gezicht reed ik aan het begin van de avond weer naar huis.

"Zo voelt het dus om met je passie bezig te zijn! Om je hart te volgen en te doen waarvan je weet en voelt dat het bij je hoort!", zei een stem in mij toen ik in de auto zat en de middag nog eens de revue liet passeren.

Ik kan niet wachten tot de volgende bijeenkomst.
Heerlijk om weer een volgende stap te zetten in mijn ontwikkeling! 
Geweldig om nieuwe mensen te ontmoeten waarmee je kunt delen!
Heel nieuwsgierig naar wat deze nieuwe stap op mijn weg mij allemaal zal gaan brengen.

Wat het me op dit moment al gebracht heeft? Een blij, dankbaar, warm gevoel in m'n buik en een enorme glimlach die ik niet meer van mijn gezicht gepoetst krijg!

Mijn magische reis...

Alweer enige tijd geleden kwam ik op mijn weg, mijn pad van zelfontwikkeling, Janosh tegen.

Zijn unieke hologrammen intrigeerden me direct. Ook heb ik een aantal keren deelgenomen aan zijn webcasts. Daarna ben ik hem blijven volgen.

Op een zeker moment las ik over de Secred Reunion die in juli 2015 zou gaan plaatsvinden in Montserrat. Het was direct duidelijk; daar wilde ik bij zijn!

Wel spannend; al meerdere malen had ik aan retraites deelgenomen, maar nog niet eerder reisde ik daarvoor naar het buitenland. Een tikkeltje ‘angst voor het onbekende’ liet zich dan ook even zien, maar het kon het fijne, vreugdevolle ‘ja daar wil ik zijn’- gevoel bij lange na niet overstemmen en dus begon ik aan de eerste stappen van dit avontuur!

Aangemeld, vlucht geboekt en vervolgens wachten… In eerste instantie leek het nog lang te duren voor juli eindelijk in zicht zou komen, maar toen diende de dag van vertrek zich dan toch echt aan: ik vertrok naar het magische Montserrat voor een tweedaagse retraite georganiseerd door Janosh:  The Secred Reunion.

Een reis naar binnen om mijn ware zelf te ontmoeten..

Ik keek er enorm naar uit; inzicht krijgen door alles van wat zich zou aandienen en de verbinding met mijn ware ik versterken, mijn ware ik nog beter leren kennen.

Ontmoeten, beleven, herinneren, ervaren, groeien, zijn.
Bij de gedachte alleen al verscheen een glimlach op mijn gezicht.

Twee dagen verbleef ik in het spirituele hart van Catalonië.
Wat een bijzondere reis!
Weer dichter bij mijn ware ik gekomen en mooie, lieve mensen ontmoet die ook op weg zijn, ook die reis naar binnen willen maken.

Wat een geweldige plek, wat een intense energie.

Ik ben erg dankbaar dat ik dit heb mogen ervaren en beleven.
Dankbaar dat ik mocht delen met andere mooie lieve mensen.
Dat we samen mooie en intense rituelen mochten uitvoeren.

Contact maken met je Hogere Zelf...Terug naar de essentie.. Leven vanuit je hart.

Terug naar mijn authenticiteit betekende heftige emoties, veel tranen maar ook blijdschap en een lach..

Ik heb echt weer een volgende stap gezet daar op die magische plek, heb iets achter mogen laten daar in Montserrat.

Ik voel vrijheid en rust en veel liefde. Mijn hart is nog meer geopend. De glimlach op mijn gezicht krijg ik niet meer weggepoetst!

Dit weekend zal ik nooit meer vergeten. De ervaringen die ik opdeed neem ik mee in mijn leven en dus ook in mijn praktijk!

Vertrouwen...

Van een afstandje sta ik te kijken.
Enigszins verwonderd, verbaasd over wat er gaande is.
Ik observeer mezelf…

Er verschijnt een kleine glimlach op mijn gezicht…
Ik ben aan het schrijven.
Een oud patroon valt me op, ik kijk ernaar....

Telkens zegt iets in me: 
"Is het wel goed zo? Is het wel goed genoeg? Moet het niet anders? Is het wel zinnig wat ik schrijf?"

Het maakt dat m’n hoofd zeer doet...

Ego..... Angst…..
Ik zie hoe hard ze aan het werk zijn.
Vanaf de plek waar ik nu sta, zie ik ook dat het zo niet nodig is.
Immers, ik heb mijn passie gevonden. Wat ik nu doe voelt zo verschrikkelijk goed!

Het enige dat ik wil en ook doe, is mijn hart laten spreken.
Spreken vol liefde.
Dan is er geen goed of fout.

En dus sta ik hier... 
enigszins verwonderd en verbaasd over wat er gaande is.

Diep van binnen hoor ik: 
"Niet bang zijn... Niet bang zijn! Voel je hart open gaan. Voel de liefde stromen.
Dat fijne, alles vullende gevoel van liefde, evenwicht, stevigheid en rust..."

Zucht... ja: Vertrouwen… je hart volgen!!

Toch verdwijnt het onbestendige gevoel niet helemaal. 
Ik blijf ernaar kijken.
Ik probeer het te troosten, te strelen...
Ik begrijp dit gevoel wel... 
Ik ken het zo goed….

Dit gevoel is lange tijd nadrukkelijk aanwezig geweest, 
maar het was ook al een hele tijd ver op de achtergrond geraakt.
Daarom heeft z’n komst me nu een beetje verrast...

Ik sta dus hier en kijk verwonderd naar wat er gaande is.

In tegenstelling tot voorheen voel ik: 
Dit gevoel hoeft niet weg.. 
Het is een deel van mij..
Maar het is niet meer zoals voorheen…
Het remt me niet meer..
Nee, we vechten niet meer, dit gevoel en ik..

We gaan samen verder, hand in hand…
Alleen op die manier kan ik dit gevoel geruststellen en laten zien dat het goed komt.
Of eigenlijk: dat het al goed is. 
Dat er niets is om bang voor te zijn!