vrijdag 7 oktober 2016

Oma

100.. mijmer ik… 100!!!
Jeetje.. hoe zou het zijn geweest?

Als mijn Oma nog hier op aarde was, 
dan had ze vandaag voor de 100e keer haar geboortedag gevierd.
Maar ik zag haar hier in 1994 voor het laatst.

Vergeten ben ik haar niet, weg is ze nooit geweest.
Ik weet dat Oma bij mij is.
Altijd in de buurt, soms wat meer op afstand, maar nooit uit het zicht.

Ik hoop dat ze trots op me is.
Ik was 15 toen Oma stierf. Dezelfde ik, maar toch zo anders dan nu. 
Een kind nog, een puber...
Wat zou ik allemaal nog van haar hebben kunnen leren
als ze langer hier bij me was geweest? Veel denk ik...

Als vanzelf graaf ik in mijn herinneringen.
Het is als een reis door de tijd.
Een glimlach verschijnt op mijn gezicht.
Losse fragmenten komen als een diavoorstelling voorbij...

De keren dat ik als kind logeerde bij haar en Opa.
De wekelijkse bezoekjes samen met mijn broertje en mijn ouders.

De zakdoekjes die we samen naaiden.
De ijsjes die we samen maakten.

De melk voor op de koffie die ik mocht koken op het gasfornuis en 
dan zo lang mogelijk wachten met het uitdraaien van het gas,
maar uiteraard de melk niet laten overkoken!

Samen op de fiets naar tante Truus met het prieeltje in de tuin en ik dan achterop.

Theedrinken; niet uit een mok, maar uit een mooi kopje.
Geen smaakjesthee, toen nog niet; gewoon degelijke English blend.

Het advocaatje met slagroom dat Oma graag lustte.

Oma's rotsvaste geloof...

Ik ruik nog de geur van de keuken, van het huis, de Afrikaantjes en Dahlia’s in de tuin, één bloemenzee.. Alles zie ik nog in detail voor me.
Bijvoorbeeld het emaille bordje waarvan ik altijd mocht eten, al zo'n oud bordje,
maar voor mij had het iets bijzonders, iets magisch.

En toen ik groter werd en voor Oma langzaam alles lastiger werd…
Hoe fijn het was om er ook toen nog voor haar te kunnen zijn.
Er te kunnen zijn met kleine dingen zoals bijvoorbeeld het helpen met haar kopje koffie.
Bij haar te kunnen zijn en te voelen dat ze dat fijn vond.

Even een zuchtje, maar de glimlach blijft. Het is goed.
Dankbaar voor de dierbare herinneringen die ik nu heb,
die we samen maakten en die zij mij gegeven heeft.

100 kaarsjes op de taart.. ik stel me voor hoe dat geweest zou zijn vandaag.
In gedachte blaas ik de kaarsjes samen met u uit Oma en vervolgens doen we samen een mooie wens…

Dag lieve Oma, dag bijzondere vrouw.
Een hele warme knuffel..
Fijne verjaardag…

Marieke