Oma

100.. mijmer ik… 100!!!

Jeetje.. hoe zou het zijn geweest?

Als mijn Oma nog hier op aarde was, 

dan had ze vandaag voor de 100^e keer haar geboortedag gevierd.

Maar ik zag haar hier in 1994 voor het laatst.

Vergeten ben ik haar niet, weg is ze nooit geweest.

Ik weet dat Oma bij mij is.

Altijd in de buurt, soms wat meer op afstand, maar nooit uit het zicht.

Ik hoop dat ze trots op me is.

Ik was 15 toen Oma stierf. Dezelfde ik, maar toch zo anders dan nu. 

Een kind nog, een puber...

Wat zou ik allemaal nog van haar hebben kunnen leren

als ze langer hier bij me was geweest? Veel denk ik...

Als vanzelf graaf ik in mijn herinneringen.

Het is als een reis door de tijd.

Een glimlach verschijnt op mijn gezicht.

Losse fragmenten komen als een diavoorstelling voorbij...

De keren dat ik als kind logeerde bij haar en Opa.

De wekelijkse bezoekjes samen met mijn broertje en mijn ouders.

De zakdoekjes die we samen naaiden.

De ijsjes die we samen maakten.

De melk voor op de koffie die ik mocht koken op het gasfornuis en 

dan zo lang mogelijk wachten met het uitdraaien van het gas,

maar uiteraard de melk niet laten overkoken!

Samen op de fiets naar tante Truus met het prieeltje in de tuin en ik dan achterop.

Theedrinken; niet uit een mok, maar uit een mooi kopje.

Geen smaakjesthee, toen nog niet; gewoon degelijke English blend.

Het advocaatje met slagroom dat Oma graag lustte.

Oma's rotsvaste geloof...

Ik ruik nog de geur van de keuken, van het huis, de Afrikaantjes en Dahlia’s in de tuin, één bloemenzee.. Alles zie ik nog in detail voor me.

Bijvoorbeeld het emaille bordje waarvan ik altijd mocht eten, al zo'n oud bordje,

maar voor mij had het iets bijzonders, iets magisch.

En toen ik groter werd en voor Oma langzaam alles lastiger werd…

Hoe fijn het was om er ook toen nog voor haar te kunnen zijn.

Er te kunnen zijn met kleine dingen zoals bijvoorbeeld het helpen met haar kopje koffie.

Bij haar te kunnen zijn en te voelen dat ze dat fijn vond.

Even een zuchtje, maar de glimlach blijft. Het is goed.

Dankbaar voor de dierbare herinneringen die ik nu heb,

die we samen maakten en die zij mij gegeven heeft.

100 kaarsjes op de taart.. ik stel me voor hoe dat geweest zou zijn vandaag.

In gedachte blaas ik de kaarsjes samen met u uit Oma en vervolgens doen we samen een mooie wens…

Dag lieve Oma, dag bijzondere vrouw.

Een hele warme knuffel..

Fijne verjaardag…

Marieke

Hoe houd je het vakantiegevoel langer vast?

De tijd lijkt soms voorbij te vliegen.
Voor menigeen is de vakantie dan ook alweer voorbij, terwijl anderen er nog middenin zitten.

Van sommige mensen hoor ik dat na één dag terug op de werkvloer, de vakantie alweer weken, zo niet maanden geleden lijkt. Zonde niet waar? Zou het niet fijn zijn het vakantiegevoel langer met je mee te dragen?

Wat is dat eigenlijk? 'Vakantiegevoel'..
Vrijheid? Rust? Ruimte? Ontspanning? Dichterbij de natuur zijn dan normaliter? Veel tijd doorbrengen met de mensen om je heen? Ontdekken? Verkennen? Niksen?

Voor iedereen is dat anders en voor velen is het een combinatie van enkele van de hiervoor genoemde dingen.

Een vakantie die elk jaar 365 dagen duurt is voor velen niet weggelegd. Waarschijnlijk zou dat op den duur ook alleen maar gaan vervelen! Maar hoe kun je een stukje van dat gevoel dat je 3 of 4 weken per jaar voelt meenemen in de rest van het jaar wanneer 'de plicht' weer roept?

Het klinkt misschien als een open deur, maar het is belangrijk dat je de rest van het jaar net zo goed voor jezelf blijft zorgen als tijdens je vakantie.

In de vakantie doe je waar je zin in hebt, wat je leuk vindt. Blijf ook na de vakantie tijd inplannen voor jezelf. Tijd waarin jij zonder schuldgevoel mag doen waar jij zin in hebt. Is dat niksen op de bank met een kop thee, dan is dat prima. Is dat een wandeling van een paar uur door ruig terrein, alleen of met de mensen om je heen, dan is dat ook prima.

Door tijd voor jezelf in te plannen, geeft je jezelf ruimte en lucht en de mogelijkheid om te ontspannen. Kijk goed wat je wel inplant en wat niet. Voel wat goed voelt en wat niet. Uiteraard kun je soms niet onder bepaalde verplichtingen uit, dat is nu eenmaal zo, maar plan je agenda niet helemaal vol. Zorg ervoor dat je ruimte vrij houdt, omdat een minder volle agenda je gewoon lucht geeft! Dat maakt dat je het gevoel van vrijheid kunt blijven ervaren. Daarnaast betekent ruimte in je agenda, ruimte in je hoofd én tijd wanneer er onverwachts iets leuks op je pad komt!

Ga, net als in de vakantie, veel naar buiten! Heerlijk het bos of het park in. Naar de rivier of naar de zee. Voel de wind langs je gezicht en in je haren. Voel de warmte van de zon op je huid. Voel je voeten op de grond bij elke stap zie je zet. Trek als het kan je schoenen uit. Hoe voelt de grond waarop je staat? Zacht? Hard? Ruw? Korrelig? Ruik het gras, de bloemen, de bomen. Er is zoveel te beleven in de natuur en het is dé plek om goed te aarden. De plek om uit je hoofd te komen, terug in je lijf.

Eet gezond, met veel groeten en fruit en zo min mogelijk suikers en probeer je stressniveau laag te houden. Uit ervaring weet ik dat het soms een behoorlijke uitdaging kan zijn, dat stressniveau en dan gezond blijven eten, maar probeer het vol te houden en in het 'Nu' te blijven.

Door gezond te eten voel je jezelf minder moe, fitter. Wanneer je jezelf sterker en fitter voelt, kun je makkelijker met stress omgaan en zul je wellicht zelfs ook minder stress ervaren. Het stressniveau tot 0 terugbrengen is vrijwel onmogelijk, er zullen altijd omstandigheden zijn die stressvol zijn. Af en toe stress is ook niet zo erg. Het gaat om langdurige periode waarin je stress ervaart. Wanneer je langere tijd achtereen stress ervaart, niet in balans bent, verstoort dat het zelfhelend vermogen van het lichaam.

Goed voor jezelf blijven zorgen dus!
Plan tijd, ruimte en rust in voor jezelf.
Momenten waarin aandacht voor jezelf en jouw ontwikkeling centraal staan.
Momenten waarin jij centraal staat: cadeautjes die je jezelf geeft en die je ook nog eens heel goed kunt gebruiken!

Dus wat dacht je van:

* Een Reikibehandeling?
   Reiki stimuleert het zelfhelend vermogen van je lichaam, helpt vastzittende emoties te verwerken,
   brengt balans en harmonie en helpt je te ontspannen.

* Een Chakrabehandeling?
   Een Chakrabehandeling helpt je energiehuishouding te verbeteren, waardoor lusteloosheid afneemt
   of verdwijnt, evenals lichamelijk vermoeidheid. Wanneer je Chakra's goed functioneren en
   opgeladen zijn voel je jezelf lichamelijk prettiger.

Of één van de andere energetische behandelingen die ik aanbied?

Speciaal, om het vakantiegevoel vast te houden, loopt er op dit moment een actie!
Boek je in de maanden augustus-september-oktober 2016 2 afspraken, dan krijg je € 15,00 korting op de 2e afspraak.

Wil je meer weten? Bekijk dan mijn website: www.praktijk-verbinding.com!
Bellen voor een afspraak kan natuurlijk ook: 06-40 969 183.

Tot ziens!
Marieke

Verbinding: Een jaar in het teken van ontwikkeling en groei!

Ongeveer één jaar geleden besloot ik de knoop door te hakken en één van mijn dromen waar te maken: het opstarten van mijn eigen praktijk. Zo werd 'Verbinding, praktijk voor persoonlijke begeleiding en Reiki' een feit.

  

Het afgelopen jaar hebben al een aantal mensen mij hun vertrouwen gegeven. Ik heb mooie Reikibehandelingen mogen geven en daarmee deze mensen mogen helpen op hun weg.

Steeds meer groeit het weten dat hier mijn passie ligt. Ik voel me in mijn element. Het werken met Reiki, maar inmiddels ook astrale en kosmische energie, maakt me erg blij en brengt me heel veel. De komende jaren wil ik mijn praktijk dan ook heel graag verder uitbouwen en hoop ik nog veel meer mensen te kunnen behandelen en helpen.

De keuze die ik negen maanden geleden maakte, om de opleiding De Leerweg van de Ziel te gaan volgen, was het mooiste cadeau dat ik mezelf heb gegeven het afgelopen jaar. Het voelt als een logische volgende stap op mijn persoonlijke reis. De afgelopen periode ben ik me nog meer gewaar geworden en heb ik nog meer inzicht gekregen, waardoor er wederom puzzelstukjes op hun plaats zijn gevallen.

Een jaar in het teken van ontdekken, ontwikkelen, gewaar zijn/worden en groei dus.

Nog altijd ligt in mijn praktijk de nadruk op Reiki. Reiki hoort bij mij, klopt voor mij en ik voel en heb mogen ervaren dat de Reiki energie ook heel waardevol kan zijn voor anderen.

Inmiddels kun je echter voor meerdere behandelingen bij mij terecht en in sommige gevallen zal ik behandelingen combineren, afhankelijk van de vraag van de cliënt. Om die reden, heb ik besloten mijn praktijknaam aan te passen. In het vervolg kun je terecht bij:

'Verbinding, praktijk voor Energetische Therapie.'

Voor welke behandelingen kun je bij Verbinding terecht?

Reiki

Door middel van handoplegging wordt liefdevolle energie doorgegeven. Het is levensenergie die de bron vormt van het leven zelf. Het kan rust geven en helpen bij het doorleven van moeilijkheden op je weg of andere vraagstukken.

Bach Bloesemtherapie

De Bach Bloesem Remedies zijn ontwikkeld door dr. Edward Bach. De remedies bestaan uit 38 plantenextracten die positief inwerken op emoties. Het is een eenvoudige en natuurlijke methode die helpt emoties en gemoedstoestanden in evenwicht te brengen en dus de balans te herstellen. De remedies kunnen bij veel verschillende problemen hulp bieden en kunnen ook heel goed preventief gebruikt worden. 

Chakrabehandeling

Het woord "Chakra" is afkomstig uit het Sanskriet en betekent 'wiel'. Chakra's zijn energiepunten die zich bevinden in ons astrale lichaam en die verbonden zijn met onze ruggengraat en daarmee met het zenuwstelsel. Wanneer de Chakra's goed werken maken ze een draaiende beweging. Chakra's hebben directe invloed op hoe iemand zich voelt. Door blokkades die in de loop van de tijd kunnen zijn ontstaan, kan het zijn dat één of meerdere Chakra's minder goed draaien. Tijdens de behandeling kan er gewerkt worden aan eventuele blokkades en als de tijd daarvoor rijp is kun je loslaten wat losgelaten mag worden.

Aurabehandeling

Ieder mens heeft een Aura. De Aura is een krachtveld van energie die ons fysieke lichaam omhult. Het is een filter bestaande uit een aantal magnetische velden. Blokkades zijn in de Aura terug te vinden. Door aandacht te besteden aan de blokkades die in de Aura naar voren komen, kun je meer in balans komen.

Leverbehandeling

De lever kan niet gemist worden. Als de lever niet goed werkt, kunnen overal in het lichaam klachten ontstaan; afvalstoffen komen in het lichaam terecht. Ook energetisch vangt de lever veel op. Denk aan verdriet, frustratie en (onverwerkte) boosheid. Dit gaat vastzitten op de lever en dus heeft de lever emotioneel veel te verwerken.
De lever is het meest spirituele orgaan in het menselijk lichaam en heeft een duidelijke functie in de groei van ons bewustzijn. Door goed te kijken naar emoties en situaties die deze emoties oproepen, kan de lever worden ontlast en bewustzijnsgroei worden bevorderd.

Kleurentherapie

Kleur kan goed gebruikt worden als kompas om de weg te vinden in de (binnen- en buiten)wereld. Niet iedereen voelt hetzelfde bij een kleur en dat is oké.  Kleuren kunnen invloed hebben op het lichaam, de ziel, de geest en de aura. Met behulp van kleurentherapie kun je ontdekken wat jouw kleurgevoel is. Deze therapievorm kan tijdens behandelingen gebruikt worden als aanvulling, maar zal nooit op zichzelf staan.

Gesprekstherapie

De behandelingen beginnen met een gesprek waarin ik luister naar je verhaal. Ik stem op je af en vervolgens gaan we samen, in overleg en in een veilige sfeer, op weg. Ik zal je begeleiden, zodat jij de Verbinding met jezelf kunt hervinden en versterken en/of zodat jij los kunt gaan laten wat losgelaten mag worden. Zodat je weer kunt thuiskomen bij jezelf, je eigen kracht weer herkent en meer dan ooit zult ervaren.
In principe begint elke volgende behandeling ook met een kort gesprek, waarin we ingaan op ervaringen en mogelijke vragen. Deze therapievorm staat evenals de kleurentherapie dus vrijwel nooit op zichzelf, maar zal veelal gecombineerd worden met een van de behandelwijzen.

Soul Body Fusion®

Bij veel mensen zijn als gevolg van verdriet, teleurstellingen en trauma's lichaam en ziel niet goed op elkaar afgestemd. Dit belemmert de ontplooiing van je volledig potentieel, omdat het zicht op wie je echt bent niet helemaal volledig of helder meer is, evenals het beeld van de wereld om je heen. Soul Body Fusion® helpt om je ziel te verbinden met je lichaam. Dit om je meer af te kunnen stemmen op je levenskracht. Door meer balans en Verbinding te brengen tussen lichaam en ziel kun je steeds meer van binnenuit gaan stralen, meer rust vinden in je leven en met meer bezieling leven.

Waarom Verbinding?

Uit eigen ervaring weet ik hoe belangrijk het is je veilig, gehoord en begrepen te voelen.Wanneer je je veilig voelt, geeft je dat de mogelijkheid te ontspannen, rustig je verhaal te vertellen en vervolgens te ervaren.

Ik vind het belangrijk dat je jezelf thuis voelt bij mij.

Zeker op momenten dat je jezelf kwetsbaar voelt is veiligheid belangrijk.

Daarom creëer ik in mijn praktijk een sfeer van warmte en veiligheid waarin je helemaal jezelf mag, kunt en daardoor hopelijk ook durft te zijn.

In deze warmte en veiligheid mag alles zijn wat is.

In alle rust kan en mag gekeken worden naar wat zich aandient.

Vervolgens mag dat wat zich aandient stap voor stap gevoeld, geheeld, en daarmee losgelaten worden wanneer de tijd daarvoor rijp is.

Wil je meer weten of wil je graag kennismaken? Neem voor vragen of het maken van een afspraak gerust contact op via: info@praktijk-verbinding.com of 06-40969183.

Of kijk voor meer informatie op: www.praktijk-verbinding.com

Hopelijk tot ziens in mijn praktijk!

Warme groet,

Marieke

Terugkijken

Het was al vroeg dag vanochtend. In eerste instantie draai ik me nog een paar keer om; ik heb mezelf immers beloofd uit te mogen slapen vandaag! Het lijkt er echter niet in te zitten en dus besluit ik op te staan. Mijn gedachten zijn overal en nergens merk ik. Beneden zet ik het raam open en ik geniet van de vogels die buiten al druk kletsen zijn met elkaar en van de frisse ochtendlucht die de kamer vult. Even niets moeten, alleen maar ervaren wat is, wat ik hoor, zie, voel en ruik. Al snel maakt de gedachtentrein in mijn hoofd weer aanstalten om te gaan beginnen aan zijn volgende reis... Ik besluit achter mijn laptop te kruipen. Het is alweer een poosje geleden dat ik schreef, realiseer ik me. Maar het is oké. De afgelopen maanden zijn roerig geweest; er is veel gebeurd in vele opzichten. Er was geen rust en geen ruimte om de woorden en zinnen mijn vingers uit te laten stromen. Ik voel dat dat nu anders is. Het is best een bijzondere dag vandaag.. Vandaag eindigt het eerste deel van het avontuur dat ik op 19 september 2015 begon. Ineens is het dan echt zover: de laatste lesdag van De Leerweg van de Ziel. Voor dit leerjaar althans! Gelukkig is dit avontuur, deze reis, nog niet geheel voorbij! Nee; in september gaat mijn avontuur weer verder in het vervolgjaar van De Leerweg de Ziel. Maar jeetje, de afgelopen 9 maanden lijken ineens voorbij gevlogen.
In gedachten dwaal ik af. De ene na de andere herinnering passeert de revue. Een glimlach verschijnt op mijn gezicht, maar ook de (soms heftige) emoties en de tranen die er op momenten waren zie en voel ik weer. Van alles heb ik geleerd de afgelopen maanden. Niet in de laatste plaats over mezelf. Ik heb mogen ervaren, voelen,ontdekken en herinneren. Oude stukken kwamen voorbij. Ik mocht ze aankijken en voelen, wat leidde tot nieuwe inzichten. Nieuwe stapjes op mijn weg. Mezelf verbinden met anderen en ook de verbinding met mezelf verder versterken. Puzzelstukjes vielen op hun plaats, wat zo nu en dan voor 'Aha!'-momenten zorgde. In de veiligheid van de groep mocht en kon alles zijn en mocht alles wat gezien en gevoeld mocht worden, ook echt gezien en gevoeld worden. Dankbaarheid en trots is het gevoel dat nu overheerst hier aan deze tafel, achter dit scherm. Dankbaar en trots dat ik dit allemaal heb mogen beleven en ervaren de afgelopen 9 maanden. Een beetje stil ben ik ook, nu ik (nu ik terugkijk) begin te beseffen wat een ontwikkeling ik eigenlijk heb doorgemaakt de afgelopen tijd. Mooie lieve mensen heb ik mogen ontmoeten. Het is zo fijn te kunnen delen met mensen die je begrijpen en aan wie je niet zoveel hoeft uit te leggen.
Nog even en dan ga ik weer naar Nijmegen. Op naar de laatste les voor nu. Het zal wederom een bijzondere middag worden, daar ben ik van overtuigd. Daarna mag alles een paar maandjes bezinken, zodat ik in september kan beginnen aan het 2e deel van dit mooie, fijne, bijzondere avontuur!

Dag mooi mens....

Dag mooi mens,

Hoe gaat het met jou?
Krachtig hoe jij je staande houdt in deze turbulente tijd!
Het is niet niets...
Er is zoveel gaande...
Processen op allerlei niveaus.

Hoe gaat het met jou?
In je eigen proces?
Voelt het licht en fijn nu of juist zwaar en verdrietig?
Zijn er puzzelstukjes op zijn plaats gevallen, of is er chaos?
Misschien schijnt de zon wel, maar steken stormen zo nu en dan toch de kop op.

Hoe gaat het met jou?
Durf je te vertrouwen?
Ben je gestopt met vechten?
Kun je in de overgave gaan?

Waarschijnlijk gaat het met golfbewegingen;
dat er rust is en dan weer chaos...
Dat hoort bij het proces van verandering, van transformatie.
Waarom die onrust en chaos?
Omdat zekerheden wegvallen.
Omdat zaken die zo lang klopten voor je ineens niet meer kloppen, kan er verwarring ontstaan.

Heb je gemerkt dat je na een periode van chaos vaak weer een stap hebt gemaakt?
Dat er meer ruimte ontstaat in je hart?
Dat er ruimte komt voor je Ware Ik?
Dat je meer en meer de liefde toelaat en angst terrein verliest?

Hoe gaat het met jou?
Ook jouw trillingsniveau stijgt;
Je maakt stappen,
Je wordt je meer gewaar,
Jouw hart opent zich meer en meer en
Je laat jouw licht en liefde meer en meer stralen.

Ik hoop dat het met jou (naar omstandigheden) goed gaat mooi mens!

Met het ego gaat het intussen wat minder goed. Het kraakt aan alle kanten.
Protesteert jouw ego ook zo, omdat het terrein verliest? Vecht jouw ego ook voor 'z'n leven'? Wil het jou ook overtuigen en zo het gevoel van angst voeden?

Het trillingsniveau stijgt. Steeds meer mensen luisteren weer naar hun hart en durven hun hart weer meer en meer te volgen. Daardoor krijgen ze de kracht en moed om de weg naar hun Ware Zelf te vervolgen. Eenmaal op dit punt aangekomen, is er geen weg meer terug. Herken je dat?
Hoe meer het hart opent, hoe meer je naar binnen keert.

Maar ja.... het ego blijft ons uitdagen in deze materiële 3D-wereld.
Het is soms een uitdaging naar je hart te blijven luisteren en de angst en het ego niet te geloven. Soms is er verwarring, ook dat is oké.

Alles is in beweging, er verandert veel en het gaat in een enorm tempo.

We kunnen een bijdragen leveren aan het verspreiden van het licht in deze wereld, zodat er weer balans kan ontstaan en angsten kunnen verdwijnen.
We kunnen liefde sturen naar iedereen die het nodig heeft en dan juist ook naar degenen die de weg van haat en geweld kiezen....

Zolang het ego het voor het zeggen heeft, blijft angst bestaan, is er afscheiding, bestaat er hebzucht.
Zolang er angst, hebzucht en afscheiding bestaat, hoe kan er dan een oplossing komen?

Liefde verandert alles.

Dus mooi mens...
Hoe turbulent je proces ook is,
hoeveel er ook gebeurt in jou en in deze wereld:

Laat je licht stralen.
Deel je liefde.
Deel je kennis.
Ben die bron van kracht en durf.

Opgeven...

Opgeven???
Er was een tijd dat daar voor mij geen denken aan was...

Opgeven? Tsssss…. Never!

Opgeven betekende verslagen zijn.

Opgeven zou een nederlaag betekenen.

Dus bleef ik vechten.. 

Vechten met mezelf vooral..

Inmiddels voel en zie ik dat opgeven niet altijd een nederlaag betekent.

Dat het niet betekent dat je verslagen bent.

Er kwam een moment dat ik opgaf.

Wat ik heb opgegeven?

 Het gevecht...

Ik heb het gevecht opgegeven.

Ik heb de strijd gestaakt.

Ik heb het losgelaten.

Zoals het hier staat, lijkt het eenvoudig en ja opgeven is ook een keuze die je elk moment kunt maken. Toch was er blijkbaar een reden waarom ik hiervoor nog wat meer tijd nodig had. Blijkbaar was er voor mij nog een stukje weg te bewandelen voor ik op dat punt aankwam. 

De weg die nodig was om me te brengen waar ik nu ben.
De weg waarop ik op een gegeven moment met mijn rug tegen de muur stond en de chaos compleet was.

De weg waarop het moment aanbrak dat het klaar was, dat ik er genoeg van had, dat de strijd over moest zijn.

Het moment dat ik me overgaf, dat ik opgaf en daarmee voor mezelf koos, brak aan.

Langzaamaan was het besef gegroeid dat ik altijd iets buiten mezelf zocht. 

'Iets' wat ik uiteraard nog altijd niet gevonden had.

Het inzicht kwam dat ik afstand creëerde tussen mij en hetgeen ik zocht, juist doordat ik dat ‘iets’ buiten mezelf zocht! Zolang ik het ‘iets’ wat ik zocht bleef zien als iets buiten mezelf, dan zou het ook buiten mezelf blijven.

Pas toen ik me realiseerde dat opgeven niet het erkennen van een nederlaag is, maar het loslaten van het gevecht....

Pas toen begon door te dringen dat alles wat ik zocht al in mij aanwezig is…..

Pas toen ik kon stoppen met zoeken naar iets buiten mezelf, waarvan ik dacht dat ik het nodig had om ‘vervuld’ te zijn, om een leegte te vullen, om ‘alles’ te begrijpen…..

Pas toen kon ik terugkeren naar mijn echte, ware, ik, zag ik de rust en harmonie die al in mij was en in mij is!

Immers; als het lukt te focussen op wat er IN je is, dan zie je dat alles wat je ooit zocht allang in jezelf aanwezig is! Pas dan kun je worden wat je zoekt.

Durf de strijd op te geven. 

Stop het gevecht.

Sta jezelf toe te zijn wie je in essentie bent.

Vind de schatten in jezelf en deel ze met de wereld.

Laat je licht schijnen!

Yes I'm a highly sensitive person. No I'm not overdramatic.

Zoals ik in eerdere blogs al schreef ben ik op reis. Een enerverende, boeiende, fijne, intense reis. Tijdens mijn reis passeren diverse thema's de revue. Soms vaker dan eens, omdat ik telkens een laagje dieper mag kijken, voelen, ervaren. 

Het thema dat in deze fase van mijn reis speelt, is mijn hooggevoeligheid.

Diverse vragen komen voorbij:
- Waarom ben ik me dit niet eerder gewaar geworden?
- Wat ervaar/voel ik nu eigenlijk?
- Is wat ik voel van mij of van de ander of van het collectief?
- Stel ik me aan, verzin ik dit of niet?

Ergens heb ik waarschijnlijk altijd al geweten dat ik hooggevoelig ben, echter ik ben me het nooit gewaar geweest. Ja; als kind ervoer ik emoties al intens, voelde ik stemmingen van anderen goed aan. Ja; ik droomde graag, fantaseerde veel en was, zoals mensen om mij heen dat beschreven 'een denker' en dat is nog steeds wel zo. Als ik niet oplet zit ik teveel in mijn hoofd en daar krijg ik vervolgens last van.

Altijd heb ik wat ik voelde of ervoer een weggewoven; 'dit is toch allemaal normaal?! Nou, dan moet ik me niet aanstellen!'

Inmiddels ben ik me meer en meer gewaar dat mijn hoogsensitiviteit een karaktereigenschap is die maakt dat ik reageer zoals ik reageer, ervaar wat ik ervaar en voel wat ik voel en dat dat dus vaak heel intens is allemaal.

Toch heb ik me dus de laatste tijd afgevraagd: Waarom ben ik me dit niet eerder gewaar geworden? Inmiddels besef ik dat ik me dit niet hoef af te vragen. Het had niet anders gekund, ik had het niet anders kunnen doen. Alles wat tot nu toe is gebeurd, is gebeurd met een reden en heeft me gebracht waar ik nu ben; het is NU mijn tijd te ervaren wat ik ervaar.

Hoogsensitiviteit is, zoals gezegd, een karaktereigenschap. Het is geen ziekte die genezen moet worden. Hoogsensitieve personen zijn ook niet beter dan anderen, ze zijn alleen gevoeliger dan gemiddeld. Ze nemen subtielere nuances waar en zijn gevoeliger voor allerlei indrukken dan een gemiddeld persoon. Een HSP'er neemt intenser waar. Hoogsensitiviteit kan positief gebruikt worden, maar er zijn ook valkuilen, zoals eigenlijk bij elke karaktereigenschap.

Zelf kan ik intens genieten van muziek of de tijd die ik doorbreng in de natuur. Tevens merk ik dat ik onder andere stemmingen van anderen snel aanvoel. Dat kan prettig zijn, maar lange tijd was ik me dat niet gewaar. Dit niet gewaar zijn maakte dat ik niet in de gaten had dat wat ik zo nu en dan ervoer niet van mij was, maar van de ander of een collectief stuk dat op dat moment speelde. 

Immers als HSP'er ben je gevoelig voor stemmingen en emoties van anderen en dit kan je overvallen. Je kunt verkeerde conclusies trekken wanneer je niet in de gaten hebt wanneer bepaalde emoties niet van jou is maar van de ander. Je kunt jezelf dan verliezen en/of overdonderd raken door emoties van anderen.

Valkuilen die horen bij hooggevoeligheid, zoals; te zorgzaam zijn voor anderen en jezelf vergeten, perfectionisme en je overladen voelen door indrukken, zijn mij ook niet vreemd. Door gedurende mijn reis meer en meer gewaar te worden, begrijp ik mezelf stukje bij beetje beter en begin ik meer en meer te herinneren, waardoor alles wat duidelijker wordt.

Het valt niet altijd mee in balans te blijven in de huidige maatschappij, zeker niet als je hooggevoelig bent. Het is belangrijk persoonlijke balans te vinden tussen je gevoel en je verstand. 
Maar hoe doe je dat?
Hoe kun je in deze wereld leven met en vanuit je gevoel zonder dat je jezelf verliest, zonder dat je overweldigd wordt door alles wat je voelt en ervaart?

Als ik mezelf deze vragen stel, voel ik van alles in mijn lijf en ik merk dat het niet eenvoudig daarbij te blijven met mijn aandacht.
Ik weet dat het belangrijk is dat ik gevoelens die er in het verleden niet mochten zijn nu vrijmaak. Dat het belangrijk is dat ik meer en meer ga staan voor wie ik ben en wat ik voel. Accepteren wie ik ben dus.. Het accepteren van alles wat mij mij maakt, dus niet alleen de blijdschap en vreugde, maar ook het verdriet, ook de angst, ook de woede.

Ik voel dat mijn reis me meer en meer naar binnen leidt. Dat het tijd is om te voelen wat zo lang is weggestopt. Het is tijd om het laagje voor laagje te helen. Dus ja: ik KAN voelen.. Ik MAG voelen... 

Ondanks het feit dat dit besef met de dag groeit, probeert een stemmetje in mij me er soms vandaan te houden. Het probeert me wijs te maken dat ik dat vooral niet moet doen, dat er alleen maar narigheid van komt. Dit stemmetje probeert mij ervan te overtuigen dat ik helemaal niet hoogsensitief ben, dat het vast weer iets nieuws is dat ik verzonnen heb.

Vroeger zou ik in verzet gegaan zijn tegen de angst of ik zou geluisterd hebben. Tegenwoordig probeer ik dit stemmetje mijn hand te reiken, zodat we samen kunnen kijken wat maakt dat het zo bang is, waarvoor wil het mij beschermen..
Opgeven of weglopen is echter nu geen optie meer. Hoe diep en pijnlijk sommige emoties en gevoelens ook zijn; ik wil ze voelen, ik wil ze weer ervaren, om mezelf zo laagje voor laagje te helen.

Het is tijd om echt goed te luisteren naar mijn gevoel en rust te creëren voor mezelf; balans, zonder daarmee te zeggen dat ik vanaf nu de rest van mijn tijd hier op de bank zit.
Nee, ik heb een druk leven, maar door het gevecht te staken en beter en beter te leren staan voor wie ik ben en wat ik voel, komt er rust van binnen. Dan kan ik meer en meer zijn wie ik werkelijk ben en kan mijn licht nog mooier schijnen. 

Jaren heb ik de lat erg hoog gelegd voor mezelf. Ik was (en ben) een perfectioniste die erg streng was (is) voor zichzelf. Ik heb altijd gezorgd voor de mensen om me heen, voelde me altijd heel erg verantwoordelijk voor alles. Mijn gevoeligheid werd niet als zodanig erkend en ik ben vanuit mijn hoofd gaan leven; dat gaf controle.. dacht ik..

Nog altijd zijn het perfectionisme, het te zeer zorgen voor en mijn verantwoordelijkheidsgevoel valkuilen voor mij.
Maar nogmaals: hoe meer gewaar ik me word gedurende mijn reis, hoe meer de balans tussen mijn hoofd en mijn hart hersteld wordt. Hoe meer ik voel wat goed is voor me en wat niet. Hoe meer ik voel wat zuiver is en wat niet.

Stapje voor stapje kom ik verder. De deuren mogen weer open, dat is heel fijn. Zoals gezegd zorgt dit ervoor dat oude angst soms omhoog komt, want tja... Wat ga ik dan allemaal voelen? Is het niet heel veel en kan ik dat wel aan?

Maar toe ga ik het doen! Ik stap over die drempel, de deur door. Het is tijd om al mijn gevoelens de ruimte te geven, zodat de energie weer kan stromen.

Het is tijd voor mij. 
Tijd om wellicht ietsjes minder te geven zo nu en dan en eens wat meer te (leren) ontvangen. Tijd om naar binnen te gaan, te voelen en te helen. Tijd om de energie in mij nog meer te laten stromen en het licht in mij nog meer naar buiten te laten komen!

Dus ja: ik ben een hoogsensitief persoon. 
Hoogsensitiviteit is iets dat bij mij hoort.
En nee: ik stel me niet aan, ik ben niet aan het fantaseren!

Bijschrift toevoegen

Her-inner je wat je al weet..

Deze boodschap ontving ik vorig jaar:
"Lieve Marieke, her-inner je wat je al weet..."

Deze zin heeft inmiddels een veel diepere betekenis voor mij dan de eerste keer dat ik de zin las, al werd ik er toen al door geraakt.

Jezelf her-inneren wat je al weet...
Het lijkt zo simpel als het hier staat, maar in de praktijk valt het niet altijd mee.

Het afgelopen jaar ben ik in een trein gestapt.
Er is iets in gang gezet. Stoppen kan niet meer en dat wil ik ook niet meer!
Gaandeweg her-inner ik me stukjes, delen van mijn ware ik, die ik vergeten was. Telkens word ik me er meer van bewust dat ik naar mijn innerlijk moet gaan, naar binnen moet, om te her-inneren wat mijn ziel al weet.

Op reis verwonder ik me continu.
Vaak is het heerlijk in de trein en ik geniet van het uitzicht en van alles wat er in de trein gebeurt, maar het valt niet altijd mee...
Soms is er een 'aha'-moment, soms herkenning, soms blijdschap, maar er zijn ook vlagen van chaos, boosheid, pijn en verdriet. Er zijn mooie ontmoetingen en er is afscheid.

Hoe zwaar soms ook, telkens wanneer een station gepasseerd is, voel ik dat er iets veranderd is, dat ik me wederom een stukje her-innerd heb.
Het is niet altijd met woorden te beschrijven, dat wat ik me her-innerd heb, maar van binnen voel ik dat er iets wezenlijk veranderd is.

In de laatste weken van 2015 was het stormachtig in de trein.
Veel tranen, veel weerstand, golven aan emoties, vertwijfeling en chaos. Ik kon niet anders dan wat zich aandiende aankijken, voelen, blijven voelen en uiteindelijk loslaten wat losgelaten mocht worden, ook al deed het zeer.

Zo nu en dan leek het even of ik jaren in de verkeerde film had gezeten, signalen had gemist.
Nu besef ik dat dat niet juist is; ik zie dat het niet anders had gekund. Alles zoals het tot nu toe is gegaan, heeft me veel gebracht. Het heeft me gebracht waar ik nu ben en ik had het ook niet anders kunnen doen.

Je wordt immers geboren, je groeit op. De mensen om je heen vertellen je wie je moet zijn. Er ontstaan bepaalde patronen en structuren. Je vormt een plaatje waarvan je denkt 'zou zal het moeten zijn'. Al dan niet bewust leef je zoals je is geleerd en zoals je denkt dat van jou verwacht wordt.

Maar dat inzicht verandert, is veranderd.
Ik zit helemaal niet in de verkeerde film en dat heb ik ook nooit gezeten.
Niemand zit ooit in de verkeerde film!

Ik leef het juiste leven! Alles klopt, toeval bestaat niet.
Ik ervaar wat mijn ziel wil ervaren, ik leer de lessen die mijn ziel wil leren. Dit verhaal heb ik als ziel immers zelf geschreven voordat ik geboren werd.
Natuurlijk zijn er keuzes, maar de lessen die ik in dit leven mag leren, de ervaringen die ik op mag doen, die heb ik al lang geleden gekozen.

Waarom lijkt het dan soms toch of ik jaren in de verkeerde film zat?
Dat komt, omdat ik me meer en meer her-inner, ik op een andere manier leer en ga kijken, oude patronen herken en loslaat.

De reis is mooi, ik ontdek, geniet, ervaar en leer zoveel onderweg.
Zoals ik al schreef; het valt niet altijd mee, maar desondanks is het zo de moeite waard!!

Ik merk dat ik me het meest her-inner als ik in het moment blijf.
Wanneer ik teveel uit het raam van de coupé hang om te kijken of het volgende station al in zicht komt, of terugkijk, dan gaat het mis. Het is erg belangrijk dat ik in verbinding met mezelf blijf. Wanneer ik toch te snel wil, teveel vooruit kijk, dan ontstaat er onrust. Die onrust gaat zo nu en dan over in een storm. Dan zijn er donkere wolken.

Zo ook in de laatste weken van het afgelopen jaar.
Er waren momenten waarin ik geconfronteerd werd met oude pijn en oud verdriet. Ook het zien van en het loslaten van (stukjes van) oude patronen, was en is niet altijd gemakkelijk, maar het is nodig om te ontdekken wie ik echt ben.
Stap voor stap.
Stukje bij beetje.
Wie ik ben als alle patronen, denkbeelden en verwachtingen wegvallen?

Wanneer een storm als deze weer voorbij is. De wind is gaan liggen en de donkere wolken overgedreven zijn, besef ik dat mijn ego zich enorm geroerd heeft.

Lang lukt het me te blijven luisteren naar wat mijn hart zegt, wat ik voel diep van binnen, maar er zijn momenten waarop het ego zo hard schreeuwt, de onrust zo groot wordt, dat ik verdoofd word en alleen die stem nog maar hoor; de stem van angst, verdriet en pijn.

Het gaat met vallen en opstaan en dat blijft het waarschijnlijk ook wel, maar hoe langer ik naar mijn hart luister, hoe meer ik besef dat ik mijn ego niet bén.
Mijn ego is er, maar dat ik kan kiezen; luister ik of luister ik niet, geloof ik wat het zegt of niet.......

Hoe meer rust er komt, hoe meer ruimte er komt om te her-inneren.

Mijn ego is chaos, is ruis op de lijn.
Overtuigingen, geloven en patronen weerhouden mij ervan te luisteren naar mijn hart en naar mijn ziel. Toch horen mijn ego, met alle overtuigingen, geloven en patronen, wel bij mij...
Mijn ego heeft me altijd proberen te beschermen, ze deed haar best het goed te doen voor mij.

Sommige overtuigingen en patronen dienen mij echter nu niet meer; ik mag ze loslaten, maar mijn ego is mijn ego. Het is een deel van mij, een deel dat er mag zijn. Ik ben niet mijn ego, ik kijk naar mijn ego.

Een volgende storm zal ik wellicht weer vallen als het ego toch weer erg hard schreeuwt, maar ik voel en weet dat ik dan weer sneller op zal staan. Ik heb me namelijk weer een stukje her-innerd..